Φρενίτιδα αγορών για κινεζικές μετοχές στα ασιατικά χρηματιστήρια έχει σημειωθεί τον τελευταίο μήνα εβδομάδες. Ενδεικτικά ο δείκτης HSI με τις κυριότερες μετοχές του χρηματιστηρίου του Χονγκ Κονγκ έχει εκτιναχθεί 37% από τις 11 Σεπτεμβρίου, αυξάνοντας τα κέρδη από την αρχή του χρόνου στο 57%.
Από πλευράς τεχνικής ανάλυσης ήταν αναμενόμενο ο HIS να κινηθεί ανοδικά, καθώς από τις 19 Σεπτεμβρίου έσπασε ανοδικά τον τριγωνικό σχηματισμό συσσώρευσης (μπλε πλάγιες γραμμές). Πράγματι, συνήθως από το μοτίβο οδηγεί σε έντονη κίνηση. Ωστόσο κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος για τόσο μεγάλη ποσοστιαία άνοδο σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.
Τι οδήγησε τους κινέζους να σπεύσουν να αγοράσουν μετοχές… σαν να μην υπάρχει αύριο; Μία μαγική λέξη: «τύπωμα».
Ότι ακριβώς γνωρίζουμε να συμβαίνει και στα δυτικά χρηματιστήρια. Ο μηχανισμός και οι αιτίες είναι οι ίδιες και απαράλλακτες. Η κυβέρνηση σε συνεργασία με την κεντρική τράπεζα αποφασίζουν και διατάζουν, με το πρόσχημα ή αν θέλετε την πρόθεση της οικονομικής διέγερσης, να ρίξουν επιπλέον χρήμα στην αγορά.
Με άλλα λόγια, να υποτιμήσουν το εθνικό νόμισμα τους, ενισχύοντας τις πληθωριστικές πιέσεις, μέσα από μειώσεις επιτοκίων και άλλων χρηματοοικονομικών εργαλείων. Τους αναγκάζουν να ξοδέψουν ή να επενδύσουν τα χρήματα τους προκειμένου να αποφύγουν την εξαΰλωση της αγοραστική δύναμη των χρημάτων τους.
Συγκεκριμένα οι κινέζοι αξιωματούχοι έκριναν να πάρουν μέτρα τα οποία αποσκοπούν στην επανεκκίνηση της προβληματικής οικονομίας της χώρας, με έμφαση στον προβληματικό τομέα των ακινήτων.
Στο συμβατικό κρατικό χρήμα που χρησιμοποιούμε δεν υπάρχει σπανιότητα. Ανά πάσα στιγμή οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες έχουν την δυνατότητα να «τυπώσουν» περισσότερα. Αρκεί μια πολιτική απόφαση.
Γιατί είναι κακό το τύπωμα; Οι πολίτες δεν θα πρέπει να είναι αχάριστοι που λαμβάνουν άκοπα δωρεάν χρήμα. Τα χρηματιστήρια ανεβαίνουν, το ίδιο και τα ακίνητα. Που είναι το πρόβλημα; Ότι δεν είναι δωρεάν.
Το χρήμα είναι ένα εργαλείο, μια τεχνολογία που αντιπροσωπεύει τον ανθρώπινο χρόνο. Θυσιάζουμε τον χρόνο μας για να αποκτήσουμε χρήματα, για να τα ανταλλάξουμε με τον χρόνο άλλων.
Τα ιδανικά είδη χρημάτων δεν επιτρέπουν απλώς στους ανθρώπους να πραγματοποιούν εύκολα ανταλλαγές αλλά και να αποθηκεύουν πλούτο. Να τον έχουν διαθέσιμο να ξοδευτεί αργότερα, χωρίς να έχει διαβρωθεί η αξία του. Να μας δίνουν τη δυνατότητα να αγοράσουμε πράγματα ίδιας αξίας στο μέλλον. Να τα μεταβιβάσουμε στα παιδιά μας ή να τα έχουμε διαθέσιμα για τις δύσκολες ημέρες.
Όμως τα κρατικά νομίσματα έχουν αποτύχει σε αυτό τον σκοπό. Οι 10 εργατοώρες που αποθηκεύσαμε σήμερα, όταν θα πάμε να τις ξοδέψουμε σε ένα χρόνο, θα έχουν γίνει λιγότερες.
Ο χρυσός, σε σύγκριση με τα κρατικά χρήματα, έχει το πλεονέκτημα της σπανιότητας. Υπάρχει δυσκολία εξόρυξης, δεν μπορείς να αυξήσεις απότομα την ποσότητα. Ωστόσο έχει το μειονέκτημα της μεταφοράς, της επαλήθευσης της αυθεντικότητας και της αποθήκευσης, ειδικά σε μεγάλες ποσότητες.
Το Bitcoin είναι πιο σπάνιο από τον χρυσό. Τα επόμενα 25 χρόνια η ποσότητα του χρυσού θα έχει αυξηθεί 50%, του Bitcoin 6%. Επιπλέον, κάτι που δεν αντιλαμβάνονται πολλοί, είναι πως η σπανιότητα δεν μπορεί να διαταραχθεί από κανέναν. Ούτε από κυβερνήσεις, ούτε από κεντρικές τράπεζες.
Τι επίπτωση έχει η στροφή της κινεζικής οικονομικής πολιτικής στα κρυπτονομίσματα; Το προφανές. Ότι η επιπλέον ρευστότητα πιέζει προς τα πάνω τις τιμές των κρυπτονομισμάτων –ειδικά του Bitcoin- καθώς οι κινέζοι αγοράζουν ότι «σκληρό» περιουσιακό στοιχείο βρουν προκειμένου να διασώσουν την αγοραστική τους δύναμη.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην καθημερινή εφημερίδα 1Voice προχθές.
